Α Π Α Ν Τ Η Σ Ε Ι Σ Θ Ε Μ Α Τ Ω Ν Π Α Ν Ε Λ Λ Α Δ Ι Κ Ω Ν Ε Ξ Ε Τ Α Σ Ε Ω Ν 2 0 1 5
Λ Α Τ Ι Ν Ι Κ Α
Θ Ε Ω Ρ Η Τ Ι Κ Η Σ Κ Α Τ Ε Υ Θ Υ Ν Σ Η Σ
Γ ΄ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ 2 7 . 0 5 . 2 0 1 5
ΚΕΙΜΕΝΟ
Id exemplum sutōrem
quendam
incitavit, ut
corvum docēret
parem salutatiōnem. Diu operam
frustra impendēbat; quotiescumque avis non respondēbat, sutor dicere solēbat «Oleum et operam perdidi».
……………………………………………………………………………………………………………………………
Quodsi forte, ut fit plerumque, cecidērunt, tum intellegitur, quam fuerint inopes amicōrum. Hoc est quod
Tarquinium dixisse ferunt exulantem: «Tum intellexi, quos fidos amīcos habuissem, quos infīdos, cum iam neutris gratiam referre poteram».
…………………………………………………………………………………………………………………………………Porcia, Bruti uxor, cum viri sui consilium de interficiendo Caesare cognovisset, cultellum tonsorium quasi
unguium
resecandōrum causā poposcit eōque velut forte elapso se vulnerāvit. Clamōre deinde ancillārum
in cubiculum vocātus Brutus ad eam obiurgandam vēnit, quod
tonsōris praeripuisset officium.
Α1. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παραπάνω αποσπάσματα. Μονάδες 40
Παρατηρήσεις
Β1α. Nα γράψετε τους τύπους που ζητούνται
για καθεμία από τις παρακάτω λέξεις:
parem : την αφαιρετική ενικού αριθμού στο ίδιο γένος
diu : τον συγκριτικό βαθμό
inopes : τη γενική πληθυντικού αριθμού στο ίδιο γένος
hoc : την ονομαστική πληθυντικού αριθμού στο ουδέτερο γένος
quos (το 1ο στο κείμενο) : την αφαιρετική ενικού αριθμού στο θηλυκό γένος
neutris : την ονομαστική ενικού αριθμού στο αρσενικό γένος
cultellum : την ονομαστική πληθυντικού αριθμού
unguium
:
την κλητική πληθυντικού αριθμού
se : τη δοτική ενικού αριθμού στο α΄ πρόσωπο
eam : τη
γενική ενικού αριθμού στο ίδιο γένος
Μονάδες 10
Β1β. «Id exemplum sutōrem quendam incitavit»: να μεταφέρετε τις λέξεις της παραπάνω πρότασης στον
άλλον αριθμό
Μονάδες 5
Β2.
Nα γράψετε τους τύπους που ζητούνται
για καθέναν από τους παρακάτω ρηματικούς τύπους:
docēret : το σουπίνο στην αφαιρετική
respondēbat : τη δοτική του γερουνδίου
solēbat : τη γενική πληθυντικού αριθμού της μετοχής ενεστώτα στο θηλυκό γένος
perdidi : το α΄ ενικό πρόσωπο της υποτακτικής ενεστώτα στην ίδια φωνή
fit : το γερουνδιακό στην
ονομαστική ενικού αριθμού στο αρσενικό γένος
cecidērunt : τη δοτική πληθυντικού αριθμού της μετοχής μέλλοντα στο ουδέτερο γένος
fuerint : το γ΄ πληθυντικό πρόσωπο της προστακτικής μέλλοντα
dixisse : το α΄ πληθυντικό πρόσωπο της υποτακτικής παρατατικού στην άλλη φωνή
ferunt : το γ΄ ενικό πρόσωπο της οριστικής ενεστώτα στην
ίδια φωνή
referre : το β΄ ενικό πρόσωπο της προστακτικής ενεστώτα στην άλλη φωνή
interficiendo : το β΄ ενικό πρόσωπο της προστακτικής ενεστώτα στην άλλη φωνή
cognovisset : το β΄ πληθυντικό πρόσωπο της οριστικής μέλλοντα στην ίδια φωνή
elapso : το γ΄ πληθυντικό πρόσωπο της υποτακτικής παρατατικού
resecandōrum
: το γ΄ ενικό πρόσωπο της οριστικής συντελεσμένου μέλλοντα στην
άλλη φωνή
obiurgandam : το απαρέμφατο του παρακειμένου στην άλλη
φωνή
Μονάδες 15
Γ1α. «vocātus»: να αναλύσετε τη μετοχή σε δευτερεύουσα χρονική πρόταση, εισαγόμενη με τον χρονικό σύνδεσμο
postquam (μονάδα 1) και
να
αιτιολογήσετε την εκφορά της (μονάδες 2).
Μονάδες 3
Γ1β. «Tum intellexi, quos fidos amīcos habuissem»: να μετατρέψετε τον πλάγιο λόγο σε ευθύ.
Μονάδες 3
Γ1γ. «Porcia,
Bruti uxor,
cultellum
tonsorium
poposcit»: να μετατρέψετε
τον ευθύ
λόγο σε
πλάγιο, με
εξάρτηση από το «Homines dicunt».
Μονάδες 3
Γ1δ. «quod Tarquinium dixisse ferunt exulantem»: να αναδιατυπώσετε την πρόταση αντικαθιστώντας το ρήμα ferunt
με το
ρήμα
fertur.
Να
επιφέρετε
τις
απαραίτητες αλλαγές
(μονάδες 4) και να
τις αιτιολογήσετε (μονάδες 2).
Μονάδες 6
Γ2α. «Id exemplum
sutōrem quendam incitavit, ut corvum docēret parem salutatiōnem»: να αναδιατυπώσετε την περίοδο αντικαθιστώντας το ρήμα της κύριας
πρότασης incitavit με το ρήμα incitat. Να προβείτε στην απαραίτητη αλλαγή (μονάδα 1) και να την αιτιολογήσετε (μονάδες 2).
Μονάδες 3
Γ2β. «Quodsi
forte cecidērunt, tum
intellegitur»:
να μετατρέψετε τον
υποθετικό
λόγο
έτσι
ώστε να
εκφράζεται
αντίθεση προς
την
πραγματικότητα α) στο παρόν (μονάδες
2)
και β)
στο
παρελθόν (μονάδες 2).
Μονάδες 4
Γ2γ. «Brutus ad eam obiurgandam
vēnit»: να αποδώσετε με
τέσσερις
τρόπους τον
υπογραμμισμένο
προσδιορισμό του σκοπού (να μην αποδοθεί
με
τελική μετοχή).
Μονάδες 8
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Α1. Αυτό το παράδειγμα παρακίνησε κάποιο παπουτσή να μάθει
σε
ένα κοράκι τον ίδιο χαιρετισμό.
Για πολύ καιρό κοπίαζε μάταια. Κάθε φορά που το πουλί δεν απαντούσε, ο παπουτσής συνήθιζε να λέει: «Έχασα
το
λάδι και τον
κόπο
(μου)».
Αν όμως τύχει να πέσουν, όπως συμβαίνει συνήθως, τότε γίνεται κατανοητό πόσο ήταν στερημένοι από
φίλους. Αυτό είναι που αναφέρουν ότι είπε ο Ταρκύνιος, όταν ήταν εξόριστος:«Τότε κατάλαβα ποιους
είχα αληθινούς φίλους (και) ποιους ψεύτικους, όταν δεν μπορούσα πια να ανταποδώσω τη χάρη ούτε
σ’ αυτούς ούτε στους άλλους».
Η Πορκία, η
σύζυγος του Βρούτου, όταν έμαθε το σχέδιο του άνδρα της για τη δολοφονία του Καίσαρα, ζήτησε ένα ξυράφι μανικιουρίστα τάχα για να κόψει τα νύχια της και με αυτό αυτοτραυματίστηκε,
καθώς της γλίστρησε δήθεν τυχαία. Έπειτα, ο Βρούτος, αφού κλήθηκε στην κρεβατοκάμαρά της
από
τις φωνές των υπηρετριών,
ήλθε για να τη μαλώσει, επειδή τάχα είχε κλέψει
την τέχνη του μανικιουρίστα.
B1α. pari diutius inopum haec
qua neuter
cultelli
ungues mihi
eius
B1β. Ea exempla sutores quosdam incitaverunt/-ere
B2. doctu
respondendo
solentium perdam faciendus casuris
sunto
diceremur
fert
referre
interfice
cognoscetis elaberentur resecuerit obiurgavisse
Γ1α.
Postquam (Brutus) vocatus est. Εκφέρεται με οριστική, γιατί εκφράζει
μόνο χρονική σχέση.
Γ1β. Quos fidos
amicos habui?
Γ1γ. Homines dicunt Porciam, Bruti uxorem, cultellum tonsorium poposcisse.
Γ1.δ. quod Tarquinius dixisse fertur exulans.(Έχουμε άρση του
Λατινισμού του ειδικού απαρεμφάτου, γιατί η
εξάρτηση fertur είναι προσωπικό λεκτικό ρήμα παθητικής φωνής. Άρα, το υποκείμενο του ρήματος και του απαρεμφάτου ταυτίζονται κι έτσι
τίθεται σε ονομαστική.
Επίσης, η μετοχή exulans τίθεται σε
ονομαστική,
γιατί συμφωνεί
με
το υποκείμενο ρήματος και απαρεμφάτου,
άρα είναι συνημμένη.)
Γ2α.
Id exemplum
sutorem
quendam incitat, ut
corvum doceat.
Εκφέρεται
υποχρεωτικά
με υποτακτική
ενεστώτα (doceat), γιατί εξαρτάται από ρήμα αρκτικού χρόνου (incitat) και αναφέρεται στο παρόν- μέλλον. [Έχουμε ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων, γιατί η βούληση είναι ιδωμένη τη
στιγμή
που
εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη
στιγμή
της πιθανής πραγματοποίησής της(συγχρονισμός της δευτερεύουσας βουλητικής με την κύρια πρόταση)]
Γ2β. Υπόθεση αντίθετη προς την πραγματικότητα για
το παρόν: Quodsi forte caderent (υποτακτική
παρατατικού),
tum intellegeretur (υποτακτική παρατατικού).
Υπόθεση αντίθετη προς την πραγματικότητα για το παρελθόν: Quodsi forte cecidissent (υποτακτική
υπερσυντελίκου), tum intellectum esset (υποτακτική υπερσυντελίκου).
Γ2γ. Τελική πρόταση: ut obiurgaret eam.
Αναφορική τελική πρόταση: qui obiurgaret eam.
Εμπρόθετη γενική γερουνδίου: obiurgandi eam causa/gratia obiurgandae eius
causa/gratia (υποχρεωτική γερουνδιακή έλξη).
Αιτιατική σουπίνου :
obiurgatum eam.
http://www.horizontes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου