Αυτό το θέμα έκθεσης θα έδινα στους μαθητές αύριο, αν ήμουν στην Επιτροπή Εξετάσεων
Πολλοί μαθητές με ρωτούν τι θέμα θα δοθεί αύριο στην έκθεση. Αν ήμουν στην επιτροπή εξετάσεων, θα έδινα αυτό το θέμα. Σημειωτέον ότι το έχω φτιάξει πριν από 15 περίπου χρόνια. Και όμως μοιάζει σημερινό. Από την παραγραφοποίηση, όμως, φαίνεται η ηλικία του. Κρατήστε μόνο τα επιχειρήματα, το υλικό. Ούτε το επικοινωνιακό πλαίσιο υπάρχει στη διατύπωση.
ΘΕΜΑ:Η κρίση της ελληνικής οικονομίας είναι μια διαπίστωση με την οποία όλοι συμφωνούν. Η βιομηχανική καθυστέρηση και η χαμηλή παραγωγικότητα αναφέρονται ως οι σημαντικότεροι συντελεστές της οικονομικής δυσπραγίας. Ο μέσος Έλληνας όμως παρουσιάζεται απροβλημάτιστος και αδιάφορος για το πρόβλημα, ενώ στην καθημερινή του ζωή έχει αποδυθεί στον αγώνα της ατομικής ευζωίας και του πλουτισμού.
Αναπτύξτε τις απόψεις σας για τις συνέπειες της συμπεριφοράς αυτής σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Αν πιστεύετε ότι είναι εφικτή η αναστροφή της επικίνδυνης αυτής εξέλιξης, πώς μπορεί να επιτευχθεί;
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Τείνει να εξελιχτεί σε ενδημικό φαινόμενο για την πατρίδα μας η οικονομική κρίση. Τις δυο τελευταίες δεκαετίες και με παροδικά φαινόμενα όξυνσης και ύφεσης ο δημόσιος λόγος έχει αναλωθεί σε σημαντικό ποσοστό στο οικονομικό πρόβλημα. Δεν είναι λίγες οι αναφορές στην ουσία του θέματος που επιτυγχάνουν μιαν αρκετά ακριβή κατά τη γνώμη μας προσέγγιση του προβλήματος και των αιτίων του. Οι πιο βαθυστόχαστες αναλύσεις θεωρούν ως βαθύτερη αιτία την επιδίωξη του ευδαιμονισμού που κατατρύχει το μέσο Έλληνα και αποδεικνύει ότι και στο πρόβλημα αυτό ενυπάρχει ως γενεσιουργός παράγοντας η κρίση αξιών.
Ζ1 §1 Αίτια αυτής της συμπεριφοράς:
α. κρίση αξιών
β. χαμηλό πνευματικό επίπεδο
Ζ2 §6 Συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς
α) σε άτομο
α1. σπατάλη δημιουργικού χρόνου
α2. πλήρης αδιαφορία και εγκατάλειψη του πνευματικού του επιπέδου
β1. το άγχος της επιβίωσης υπερβαίνει τα ανεκτά όρια
β2. αδιαφορία για τα κοινά
γ1. αβέβαιη η οικονομική αποκατάσταση (αφού η ατομική οικονομική θέση επη-ρεάζεται από εκείνη του συνόλου)
γ2. οικονομική ανελευθερία
δ1. αθέμιτος ανταγωνισμός
δ2. καταφυγή σε απάτες, κλοπές και άλλες παράνομες μεθόδους
β) σε σύνολο
α1. πολιτιστική καχεξία
α2. κρίση πολιτικού συστήματος: πελατειακές σχέσεις για εξασφάλιση θέσης στο δημόσιο
β1. μείωση παραγωγικότητας και παραγωγής
β2. οικονομική κρίση
β3. εξωτερικός δανεισμός
β4. εθνική εξάρτηση και υποτέλεια
Ζ3 §3 Τρόποι αναστροφής της επικίνδυνης αυτής εξέλιξης
α1. ενημέρωση για τις συνέπειες της κρίσης της εθνικής οικονομίας
α2. συνειδητοποίηση της άμεσης σχέσης της εθνικής οικονομικής πορείας με την ατομική
β1. θεώρηση του επαγγέλματος όχι πια σαν μέσου αποκλειστικά για την επιβίωση αλλά και ως απασχόλησης δημιουργικής και ψυχικά επωφελούς.
β2. επίδειξη διάθεσης συνεργασίας όλων των παραγωγικών τάξεων με θυσίες από όλες τις πλευρές.
γ1. περιορισμός της καταναλωτικής μανίας
γ2.για να επιτευχθεί ο περιορισμός αυτός, χρειάζεται να επανακαθορίσει ο άνθρωπος τις προτεραιότητες της ζωής του και τις αξίες που την κατευθύνουν
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Δεν είναι λοιπόν αυτή η μορφή συμπεριφοράς μια αποκλειστικά ατομική υπόθεση. Αντίθετα επαληθεύεται για άλλη μια φορά ότι ζώντας σε μια κοινωνία δεν είναι δυνατόν να ευημερεί κανείς για πολύ ως άτομο, ενώ η κοινωνία δυσπραγεί. Γι’ αυτό είναι αδήριτη ανάγκη η μεταβολή της ατομοκεντρικής σημερινής νοοτροπίας.
ΠΗΓΗ:mundusphilologiae.blogspot.com
Πολλοί μαθητές με ρωτούν τι θέμα θα δοθεί αύριο στην έκθεση. Αν ήμουν στην επιτροπή εξετάσεων, θα έδινα αυτό το θέμα. Σημειωτέον ότι το έχω φτιάξει πριν από 15 περίπου χρόνια. Και όμως μοιάζει σημερινό. Από την παραγραφοποίηση, όμως, φαίνεται η ηλικία του. Κρατήστε μόνο τα επιχειρήματα, το υλικό. Ούτε το επικοινωνιακό πλαίσιο υπάρχει στη διατύπωση.
ΘΕΜΑ:Η κρίση της ελληνικής οικονομίας είναι μια διαπίστωση με την οποία όλοι συμφωνούν. Η βιομηχανική καθυστέρηση και η χαμηλή παραγωγικότητα αναφέρονται ως οι σημαντικότεροι συντελεστές της οικονομικής δυσπραγίας. Ο μέσος Έλληνας όμως παρουσιάζεται απροβλημάτιστος και αδιάφορος για το πρόβλημα, ενώ στην καθημερινή του ζωή έχει αποδυθεί στον αγώνα της ατομικής ευζωίας και του πλουτισμού.
Αναπτύξτε τις απόψεις σας για τις συνέπειες της συμπεριφοράς αυτής σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Αν πιστεύετε ότι είναι εφικτή η αναστροφή της επικίνδυνης αυτής εξέλιξης, πώς μπορεί να επιτευχθεί;
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Τείνει να εξελιχτεί σε ενδημικό φαινόμενο για την πατρίδα μας η οικονομική κρίση. Τις δυο τελευταίες δεκαετίες και με παροδικά φαινόμενα όξυνσης και ύφεσης ο δημόσιος λόγος έχει αναλωθεί σε σημαντικό ποσοστό στο οικονομικό πρόβλημα. Δεν είναι λίγες οι αναφορές στην ουσία του θέματος που επιτυγχάνουν μιαν αρκετά ακριβή κατά τη γνώμη μας προσέγγιση του προβλήματος και των αιτίων του. Οι πιο βαθυστόχαστες αναλύσεις θεωρούν ως βαθύτερη αιτία την επιδίωξη του ευδαιμονισμού που κατατρύχει το μέσο Έλληνα και αποδεικνύει ότι και στο πρόβλημα αυτό ενυπάρχει ως γενεσιουργός παράγοντας η κρίση αξιών.
Ζ1 §1 Αίτια αυτής της συμπεριφοράς:
α. κρίση αξιών
β. χαμηλό πνευματικό επίπεδο
Ζ2 §6 Συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς
α) σε άτομο
α1. σπατάλη δημιουργικού χρόνου
α2. πλήρης αδιαφορία και εγκατάλειψη του πνευματικού του επιπέδου
β1. το άγχος της επιβίωσης υπερβαίνει τα ανεκτά όρια
β2. αδιαφορία για τα κοινά
γ1. αβέβαιη η οικονομική αποκατάσταση (αφού η ατομική οικονομική θέση επη-ρεάζεται από εκείνη του συνόλου)
γ2. οικονομική ανελευθερία
δ1. αθέμιτος ανταγωνισμός
δ2. καταφυγή σε απάτες, κλοπές και άλλες παράνομες μεθόδους
β) σε σύνολο
α1. πολιτιστική καχεξία
α2. κρίση πολιτικού συστήματος: πελατειακές σχέσεις για εξασφάλιση θέσης στο δημόσιο
β1. μείωση παραγωγικότητας και παραγωγής
β2. οικονομική κρίση
β3. εξωτερικός δανεισμός
β4. εθνική εξάρτηση και υποτέλεια
Ζ3 §3 Τρόποι αναστροφής της επικίνδυνης αυτής εξέλιξης
α1. ενημέρωση για τις συνέπειες της κρίσης της εθνικής οικονομίας
α2. συνειδητοποίηση της άμεσης σχέσης της εθνικής οικονομικής πορείας με την ατομική
β1. θεώρηση του επαγγέλματος όχι πια σαν μέσου αποκλειστικά για την επιβίωση αλλά και ως απασχόλησης δημιουργικής και ψυχικά επωφελούς.
β2. επίδειξη διάθεσης συνεργασίας όλων των παραγωγικών τάξεων με θυσίες από όλες τις πλευρές.
γ1. περιορισμός της καταναλωτικής μανίας
γ2.για να επιτευχθεί ο περιορισμός αυτός, χρειάζεται να επανακαθορίσει ο άνθρωπος τις προτεραιότητες της ζωής του και τις αξίες που την κατευθύνουν
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Δεν είναι λοιπόν αυτή η μορφή συμπεριφοράς μια αποκλειστικά ατομική υπόθεση. Αντίθετα επαληθεύεται για άλλη μια φορά ότι ζώντας σε μια κοινωνία δεν είναι δυνατόν να ευημερεί κανείς για πολύ ως άτομο, ενώ η κοινωνία δυσπραγεί. Γι’ αυτό είναι αδήριτη ανάγκη η μεταβολή της ατομοκεντρικής σημερινής νοοτροπίας.
ΠΗΓΗ:mundusphilologiae.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου